17 Aralık 2009 Perşembe

CANIM GİZEM'İME

CANIM GİZEM'İME,

İyi ki varsın, iyi ki geldin dünyaya! Heyecanla beklediğim ilk güzel doğum sensin benim için... Kendi doğum günü tarihim gibi net beynimde bu tarih. Her yıl büyük heyecanlarla tekrarlanan...
Miniciktin oysa ki; ellerin, ayakların, o minicik burnun... Ne çok öpücük kondurdum ben onların üzerine sayısız. Ne çok çektim içime mis bebek kokunu. Ne çok aldım koynuma, ne çok sokuldun yanıma, benim sevgi yumağım.
Bir an olsun yanımdan ayrılmak istemedin, bir an olsun yanımdan ayırmak istemediğim güzel Gizemim. Her gece ağladığında heyecanla annenle kalkar, o gecenin acı uykusunda altını temizler, huzur dolu süt emişini mutlulukla izlerdim.
İlk adımın aklımda, iki hecelik kelimelerin cümle olurdu kulaklarımda. Ne çok severim seni...
Anlayamadığım bir sürede, anlayamadığım bir hızla büyüdün, kendin olmaya... Şimdi çok uzaklardasın, kendi ayaklarının üzerinde durmaya başlamanın ilk adımlarını atmaktasın. Okudun, sevdin, sevildin, sevindin, hiç istemediğim şey senin üzülmendi, üzüldün. Hayat bu, tüm duyguları yaşatmazsa, tattırmazsa, tanıtmazsa olmaz. Bundan sonra mutlu olman dileğim, onu da sakın çevrende arama, zira o zaten sende, onu yakalamayı bilmen yetecek de artacak da sana.
Minik minik kapı çalışların, şimdi bu yaşımızda akıl alışların olarak duyurmakta kendini. Minik yumru ellerin sorgulamak için yumrulamakta hayatı. Hayat ne kadar zor olsa da, şimdi daha iyi anlıyorum. Bu zorluklardan hepimiz geçeceğiz. Soracağız, sorgulayacağız, aydınlatacağız kendimizi, kendi çevremizi.
Yaşam sanırım bu! Acılarda olgunlaştırırmış insanı, yaşanılan deneyimlerden çıkarılanlarla birlikte. Ama sorunların üstesinden gelecek yine biziz, kendimiz. Sakın başkasında arama! Kendine yardım edecek yine kendinsin güzelim, sakın unutma.
Seni ne kadar çok sevdiğimi bir kez daha yineleyerek, yeni yaşının yeni mutluluklar getirmesini diliyorum. Hayatına kimleri almak istiyorsan onlarla olman dileğiyle...
Seni çok seven Teyzen,
12 Şubat 2008

(G. T. 14.12.2009)