TARÇIN YAŞLANDI
Koltuklara ve yatağıma
çıkamadığı için sevinmiştim. Hem altına kaçırmaya başlamıştı, hem de kılı,
tüyü, kokusu koltuk için hiç iyi olmuyordu. Tarçın artık yaşlanmış, yaş
almıştı.
Babam bir gün bana; “yaşlılara
neden ‘yaşlı’ denir, bilir misin?” diye sormuştu. Bilmediğimden kendisi
açıklamıştı.
“Yaşlanan insanlar zamanla
altlarını tutamazlar, dolayısıyla altlarına kaçırırlar, altları hep ıslak
olduğundan yaşlı denir.” demişti.
İşte insanı, hayvanı aynıymış
yaşlanınca... Bütün canlılar aşağı yukarı aynı sorunları yaşıyorlar. Tarçın da
bu gerilemeyi gün gün gözlemliyorum. Yukarı bir yere atlayamayarak başladı ilk
belirtiler. Bebekliğinde olduğu gibi altına kaçırıyor zaman zaman. Gezme ile
bağlantılı olan tuvalet ihtiyacını eve de yapmaya başladı.
Tıpkı yaşlılar gibi, en çok
da merdiven çıkamıyor. Ya çok yavaş çıkıyor, ya arada durup nefesleniyor, ya da
kucağıma almam için durup bekliyor. Şu anda onu bile yapmıyor, çünkü artık
merdiven inip çıkmalar kucakta yapılıyor. Birkaç kez merdivenden inerken yuvarlandığı
da oldu. Neyse ki bir yerleri kırılmadı.
Artık sokakta uzun süre
gezmiyor, kapının önüne çıkıp ihtiyacını giderip içeri giriyor. Şu zamanlar
daha çok yatağında ve uyuyarak geçiriyor zamanı...
Ağzı dayanılmaz kokuyor, çok
öksürüyor ve nefes almakta zorlanmaya başladı şu son zamanlarda...
En kötüsü de yaşlı erkek
köpeklerde yaygın olan testislerinin büyümesi, şu ismi lazım olmayan
hastalıktan sanırım... Acısı vardır eminim. Özellikle otururken olabildiğince
yavaş bırakıyor kendini yere. Bazı geceler uykuda inliyor. Sıklıkla patilerini
yalıyor, sanırım uyuşuyor. Bazen arka bacaklarının gücü kalmıyor, yığılıyor.
Uyutma işlemini bazı
veterinerler önerse de bazıları yiyor, içiyor, uyuyor, tuvalete çıkıyorsa
bırakın yaşasın diyor.
Tarçın Ocak ayında 17 yaşına
girdi. Köpek yaşının uzatmalarında. Bazen bakışlarında bu cana nasıl kıyılır
diye kendimi sorgular buluyorum. Bazen de acısını hissettiğimde gözlerimi
kaçırırken yanlış mı yapıyorum bu kararda diye hesaplaşıyorum kendimle...
Verilmesi en zor karar!..
Bunca yıl varlığıyla bana
dostluk eden Tarçın’ın yaşlanmasını da görmek varmış. Koca 16 yılımda hep
benimle olan, onu rahatsızlandığında veterinere götürdüğümde duygusal anlar
yaşamışımdır. Şu anda da göz yaşlarıma hakim olamıyorum.
Benim tatlı Tarçın’ım...
YENER BALTA, 7 ŞUBAT 2016
